บทเรียนจากกันดารวิถี

ธวัช เย็นใจ เขียน

228 หน้า / 145 บาท

      สารบัญ

1. ประชากรของพระเจ้า

2. วงศ์วานคนอิสราเอล

3. ความบริสุทธิ์

4. ถวายตัวแด่พระเจ้า

5. คนที่ได้รับพร

6. ของถวายแด่พระเจ้า

7. ผู้รับใช้ของพระเจ้า

8. ตามพระดำรัสของพระเจ้า

9. เสียงแตรของพระเจ้า

10. ทรงสัญญาให้สิ่งดี

11. พระหัตถ์พระเจ้าไม่สั้น

12. โมเสสคนเดียวเท่านั้นจริงหรือ?

13. แผ่นดินแห่งน้ำผึ้งและน้ำนม

14. ข้อแม้การเข้าคานาอัน

15. สิทธิอำนาจผู้รับใช้

16. ไม้เท้าอัศจรรย์

17. คนของพระเจ้า

18. พระเจ้าผู้บริสุทธิ์

19. อารมณ์ชั่ววูบ 

20. ปัญหาเครือญาติ

21. างครามและงูพิษ 

22. ชัยชนะอย่างเหลือล้น 

23. บาลาอัม นี่หรือคนของพระเจ้า 

24. บาลาอัมยุคใหม่

25. กับดักของซาตาน 

26.ประชากรของพระเจ้า 

27. สิทธิสตรีกับผู้นำ 

28. การนมัสการและเทศกาลยิว 

29. วาจาพาไป

30. อย่าลืมเป้าหมาย

31. เดินตามการทรงนำของพระเจ้า

32. บทส่งท้าย 

 

 (เกี่ยวกับพระธรรมกันดารวิถี) 

กันดารวิถีเป็นพระธรรมเล่มที่ 4 ในพระคัมภีร์เดิม อยู่ในหมวดเบญจบรรณที่เรียกว่า “โทราห์” (Torah) หรือหมวดพระบัญญัติที่เขียนโยโมเสสในระหว่างการนำอิสราเอล ชนชาติของพระเจ้านับล้านคนเดินทางในถิ่นทุรกันดาร ตั้งแต่ภูเขาซีนายผ่านดินแดนโมอับ ไปถึงฟากตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดน คาดว่าท่านเขียนพระธรรมเล่มนี้ในราวปี กคศ. 1406

บทเรียนประการแรก เราเห็นว่าพระเจ้าทรงสนพระทัยและเคร่งครัดในจำนวนประชากรอิสราเอลมาก ในที่นี้พระองค์ทรงให้นับถึงสองครั้ง เพื่อจะมิให้คนแปลกปลอมแอบแฝงเข้ามาอยู่ในท่ามกลางคนของพระเจ้า ซึ่งจะเป็นเสี้ยนหนามคอยก่อกวน และยุยงให้คริสเตียนแตกแยกสามัคคีกัน

ประการที่สอง ชื่อของพระธรรมเล่มนี้คือกันดารวิถี หมายถึง “การเดินทางในถิ่นทุรกันดาร” ชีวิตของคริสเตียนอยู่ในสามช่วง คือ ช่วงแรกตกเป็นทาสของผีมารซาตาน เปรียบเหมือนชนชาติอิสราเอลตกเป็นเชลยของชาวอียิปต์ ช่วงที่สองพระเจ้าทรงปลดปล่อยให้เราเป็นไท เหมือนที่พระองค์ทรงช่วยคนอิสราเอลให้รอดพ้นจากเงื้อมมือของกษัตริย์ฟาโรห์ ทรงปล่อยชาวยิวให้เป็นอิสระและเดินทางไปในถิ่นทุรกันดารอันแห้งแล้งของดินแดนซีนาย  และช่วงสุดท้ายพระเจ้าทรงนำพาผู้เชื่อทุกคนไปยังแผ่นดินสวรรค์ เปรียบดังที่พระองค์ได้นำคนอิสราเอลเข้าสู่คานาอันแผ่นดินแห่งพระสัญญาที่อุดมด้วยน้ำผึ้งและน้ำนม