กาลาเทีย 5.22-23

           ผลของพระวิญญาณบริสุทธิ์มีทั้งหมดเก้าอย่าง    ผลแรกก็คือความรัก เพราะความรักเป็นรากของผลอื่นๆ   เมื่อเราสังเกตดูผล 8 อย่างที่เหลืออยู่ ก็ตรงกับลักษณะของความรักแท้ที่อ.เปาโลได้บรรยายไว้ใน 1โครินธ์ 13.4-7  “ความรักนั้น อดทนนาน กระทำคุณให้ ไม่อิจฉา ไม่อวดตัว ไม่หยิ่งผยอง ไม่หยาบคาย ไม่คิดเห็นแก่ตนเองฝ่ายเดียว ไม่ฉุนเฉียว ไม่ช่างจดจำความผิด ไม่ชื่นชมยินดีเมื่อมีการประพฤติผิด ทนได้ทุกอย่างแม้ความผิดของคนอื่น เชื่อในส่วนดี มีความหวังอยู่เสมอ และทนต่อทุกอย่าง”
            เรามักจะได้ยินคำว่า “ความรัก”บ่อยๆจากเพลงทั่วไป จากนวนิยายและจากภาพยนตร์ของโลก โดยเฉพาะอย่างยิ่งคริสเตียนเราใช้คำนี้มากมายในคำเทศนา คำพยานและเพลงนมัสการ   แต่ความหมายของความรักที่คริสเตียนใช้นั้นต่างจากคนทั่วไปใช้   ถ้าเราจะเข้าใจคำนี้ตามความเป็นจริงในพระคัมภีร์ เราจำเป็นต้องพิจารณาจากภาษากรีก ซึ่งเป็นภาษาของพระคัมภีร์ใหม่   ในภาษากรีก คำว่า ความรักนี้มีอยู่ 4 คำด้วยกัน
 คำแรก คือ เอรอส  คำนี้ไม่ค่อยปรากฎในพระคัมภีร์ใหม่ แต่เรามักจะได้ยินคำว่า เอรอทิค  พูดถึงความรักระหว่างชายกับหญิง  คือความรักที่คิดถึง อยากได้และอยากพบซึ่งกันและกัน เป็นความใคร่ซึ่งเป็นธรรมชาติของมนุษย์ทุกคน  
คำที่สอง คือ ฟีลเลีย เป็นรากศัพท์ของคำในภาษาอังกฤษว่า “เฟรนด์ซิพ” แปลว่า มิตรภาพ   หมายถึงความสัมพันธ์สนิทกันเป็นเพื่อน  
คำที่สาม คือ สตอรกี้  เป็นความรักระหว่างบิดามารดากับลูกหลาน   เป็นความรักสายเลือด  ความรักของพ่อแม่ที่มีต่อลูก และความรักของลูกที่มีต่อพ่อแม่
คำที่สี่ คืออากาเป้  เป็นความรักที่เราพบในพระคัมภีร์และที่คริสเตียนหมายถึง   เป็นความรักของพระเจ้าที่เสียสละ ซึ่งพระเจ้าได้ทรงประทานพระบุตรองค์เดียว คือพระคริสต์ให้สิ้นพระชนม์เพื่อคนบาป   เป็นความรักที่ถูกสำแดงออกจากคริสเตียนที่ประกอบด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์  
            ยอห์นบทที่ 21 เป็นที่ที่ความรักอากาเปได้ถูกสำแดงออกอย่างน่าประทับใจ พระเยซูทรงถามเปโตรว่า “เจ้ารักเราหรือ”  สองครั้งแรกพระเยซูทรงใช้คำว่า อากาเป “อากาพาส เม”  “เจ้ารักแบบอากาเปหรือ”  เปโตรตอบว่า “พระองค์ทรงทราบว่า ข้าพระองค์รักพระองค์”  เปโตรได้ใช้คำว่า “ฟีโล”  หมายความว่า “พระองค์ทรงทราบว่า ข้าพระองค์รักแบบฟีลเลีย”   เปโตรใช้คำว่า อากาเป ไม่ได้เลย   พระเยซูถามว่า รักแบบอากาเปหรือ แต่เปโตรตอบว่า รักพระองค์แบบฟีลเลีย   ถามว่า รักด้วยความเสียสละหรือ  เปโตรตอบว่า รักพระองค์แบบเพื่อน   พระเยซูถามอีกคั้งเป็นครั้งที่สามว่า “ฟีลเลอิส เม, รักเราเป็นเพื่อนมั้ย”  เปโตรเป็นทุกข์ใจ ไม่ใช่เพราะพระเยซูถามเขาว่า รักเราหรือ สามครั้ง แต่เพราะพระเยซูถามครั้งที่สามโดยใช้คำว่า “ฟีลเลอิส” 
            ผลของพระวิญญาณบริสุทธิ์ คือ อากาเป  ไม่ได้หมายความว่า เมื่อเราประกอบ ด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์ เราจะหลงรักชายคนนี้หรือหญิงคนโน้น  ไม่ได้หมายความว่า เมื่อเราประกอบด้วยพระวิญญาณ เราจะเป็นเพื่อนกัน  ไม่ได้หมายความว่า เมื่อเราประกอบด้วยพระวิญญาณ เราจะรักลูก หรือเราจะรักพ่อแม่เหมือนคนทั่วไปกันอยู่เท่านั้น    แต่หมายความว่า เมื่อเราประกอบด้วยพระวิญญาณ เราจะได้ความรักแบบ อากาเป ที่เสียสละเพื่อคนอื่น
 ความรักชนิดนี้ เราจะเห็นได้จากชีวิตของพระเยซูคริสต์   พระองค์ทรงเสียสละพระองค์เอง จนยอมตายบนกางเขนเพื่อคนบาป   โดยปกติแล้ว ความรักแบบนี้จะไม่มีอยู่ในมนุษย์ตามธรรมชาติ  แต่เป็นพลังและอำนาจของพระเจ้า   อำนาจนี้ได้สวมทับเรา เมื่อเราได้เชิญพระองค์และยอมให้พระองค์สถิตอยู่กับเรา   อากาเปจะเป็นพลังที่เปลี่ยนแปลงชีวิตภายในของเราให้เป็นคนใหม่  
 เราจะนำเรื่องนี้มาประยุกต์ใช้กับชีวิตประจำวันของเราอย่างไรดี 

1. เราจำเป็นต้องดำเนินชีวิตตามพระวิญญาณ 
           ข้อ 22 เริ่มต้นด้วยคำว่า “ฝ่าย” ซึ่งแปลอีกคำหนึ่งได้ คือ “แต่”   ทำไม อ.เปาโลใช้คำนี้   คำตอบคงอยู่ในข้อ 19 ที่ว่า “การงานของเนื้อหนังนั้นเห็นได้ชัด คือการล่วงประเวณี...”   การงานของเนื้อหนังอันแรก คือการล่วงประเวณี (19) ส่วนผลของพระวิญญาณบริสุทธิ์อันแรก ก็คือความรัก   การล่วงประเวณี คืออะไร  ก็คือความสัมพันธ์ทางเพศที่ผิดทุกประเภท   ผู้ชายที่มีภรรยานอกใจภรรยา ติดใจและมีเพศ สัมพันธ์กับผู้หญิงคนอื่นทำไม  ผู้หญิงที่มีสามีนอกใจสามี ติดใจและมีเพศสัมพันธ์กับผู้ชายคนอื่นทำไม  ผู้ชายกับผู้หญิงชอบและมักจะมีเพศสัมพันธ์กันก่อนแต่งงานทำไม      เพศ สัมพันธ์ที่ผิดทุกประเภทมักจะเกิดขึ้น ก็เพราะคนเหล่านั้นไม่ได้ดำเนินชีวิตตามพระวิญญาณ แต่ดำเนินชีวิตตามเนื้อหนัง   แม้คริสเตียนที่ได้รับความรอด แต่ไม่ได้ดำเนินชีวิตตามพระวิญญาณ ก็จะสนองตอบความต้องการของเนื้อหนัง   คนนั้นอาจปรารถนาที่จะไม่กระทำผิด ก็ทำไม่ได้ เพราะเขาอยู่ใต้อำนาจของเนื้อหนัง    แต่ถ้าเขาดำเนินชีวิตตามพระวิญญาณ หรืออีกคำหนึ่งว่า ประกอบด้วยพระวิญญาณ เขาจะได้ความรัก ซึ่งเป็นผลของพระวิญญาณ   เพราะเหตุนี้ เราจำเป็นต้องดำเนินชีวิตตามพระวิญญาณ

2. เมื่อเราดำเนินชีวิตตามพระวิญญาณ เราจะรักคนอื่นได้  
            ความรักเป็นผลของพระวิญญาณบริสุทธิ์  ไม่ใช่ความตั้งใจของเราเอง   ไม่ใช่อารมณ์ความรู้สึกของเรา   เพราะฉะนั้น เราไม่จำเป็นต้องพยายามที่จะไม่เกลียดชัง และรัก  แต่ถ้าเราดำเนินชีวิตตามพระวิญญาณแล้ว จะรักได้ตามธรรมชาติ   ความรู้สึกและจิตใจของเราที่มีต่อคนอื่นนั้นสูญหายไป และน้ำพระทัยของพระเยซูเข้ามาแทน  พระวิญญาณบริสุทธิ์เปลี่ยนจิตใจภายในของเราให้เป็นน้ำพระทัยของพระเยซู  พระวิญญาณทรงกระทำให้เราเกิดผลแห่งความรัก  เราจึงรักคนที่เราเคยไม่ชอบได้ตามธรรมชาติเลย 
           โรม 5.5 ข. กล่าวไว้ว่า “...เพราะเหตุว่า ความรักของพระเจ้าได้หลั่งเข้าสู่จิตใจของเรา โดยทางพระวิญญาณบริสุทธิ์ ซึ่งพระองค์ได้ประทานให้แก่เราแล้ว”   ความรักของใคร  ใช่ ความรักของพระเจ้า  ไม่ใช่เป็นความรักของเราที่มีต่อพระเจ้า แต่เป็นความรักที่พระเจ้าทรงประทานให้แก่เรา   พระเจ้าทรงรักคนบาปอย่างเรามากมาย จนได้ทรงประทานพระเยซู   นี่แหละเป็นความรักของพระเจ้าที่ทรงมีต่อเรา  
 การที่เราเข้าใจและซาบซึ้งในความรักของพระเจ้าที่ทรงมีต่อเราว่า “พระเจ้าทรงรักเรา  พระองค์ทรงสำแดงความรักของพระองค์แก่เราในลักษณะนี้” นี่แหละเป็นพระคุณและพระพรพื้นฐาน   หัวใจของเราเต็มล้นด้วยความรักของพระเจ้า  แล้วเกิดจิตใจที่อยากจะรัก  มีใครหรือที่ไม่รักเพราะไม่รู้จักความรัก หรือเพราะไม่รู้ว่าต้องรัก   เรารู้ว่า ความรักนั้นดี และควรรักใคร   ปัญหาของเรา คือ ไม่ได้เกิดจิตใจที่จะรัก   ทำอย่างไรจึงเกิดจิตใจที่จะรักได้  คงไม่มีทาง นอกจากเข้าใจความรักที่มาจากพระเจ้าเท่านั้น

3. เมื่อเราเต็มล้นด้วยความรักของพระเจ้า เราสามารถที่จะรักศัตรูได้
             พระคัมภีร์บอกให้เรารักภรรยา รักสามี รักบิดามารดา รักลูกและรักเพื่อนบ้าน ยิ่งกว่านั้น ให้เรารักศัตรูด้วย    พระเยซูเทศนาบนภูเขาว่า  “จงรักศัตรูของท่าน จงทำดีแก่ผู้ที่เกลียดชังท่าน จงอวยพรแก่คนที่แช่งด่าท่าน จงอธิษฐานเพื่อคนที่เคี่ยวเข็ญท่าน” (ลก.6.27-28)   พระเยซูตรัสอีกว่า “แม้ว่าท่านทั้งหลายรักผู้ที่รักท่าน จะทรงนับว่าเป็นคุณอะไรแก่ท่าน   ถึงแม้คนบาปก็ยังรักผู้ที่รักเขาเหมือนกัน ถ้าท่านทั้งหลายทำดีแก่ผู้ที่ทำดีแก่ท่าน จะทรงนับว่าเป็นคุณอะไรแก่ท่าน เพราะว่าคนบาปก็กระทำเหมือนกัน”(ลก.6.32-33)
             การที่เรารักคนที่รักเรา หรือ การที่เราทำดีแก่คนที่ทำดีแก่เรานั้น เป็นสิ่งที่เราทำได้ก่อนที่เรากลับใจใหม่ หรือก่อนที่เรามาเชื่อพระเยซู  เป็นสิ่งที่ทุกคนทำได้ ไม่เกี่ยว กับชีวิตใหม่ที่เราได้รับจากพระวิญญาณ   เป็นการงานของเนื้อหนัง  ทำไมเรารู้สึกยากที่จะรักคนที่ไม่ได้รักเรา   ทำไมเรารู้สึกยากที่จะอธิษฐานเพื่อคนที่เกลียดชังเรา หรือเพื่อคนที่ข่มเหงเรา  เพราะว่าจิตใจของเราไม่อยากกระทำเช่นนั้นเลย   นี่เป็นเนื้อหนัง เป็นธรรมชาติของเราซึ่งมีอยู่ก่อนที่เรารู้จักพระเยซู 
 สิ่งที่เราทำไม่ได้ตามเนื้อหนัง เราก็ทำได้โดยทางพระวิญญาณ   เมื่อเราเข้าใจถึงความรักของพระเจ้าที่ทรงมีต่อเราอย่างลึกซึ้ง เราก็รักทุกคนได้ แม้ศัตรูของเราด้วย เพราะว่า พระเยซูทรงรักทุกคนอย่างต่อเนื่อง แม้ศัตรูของพระองค์ด้วย 

            ความรักมีพลังมากพอที่จะอุ้มทุกคนและทุกสิ่งได้   ความรักนี้แข็งแรงมากกว่าความตาย   ไม่มีสิ่งใด หรือไม่มีใครที่จะทำให้เราขาดจากความรักของพระเจ้าได้  ไม่มีเลยพระวิญญาณบริสุทธิ์ทรงกระทำให้เราเกิดผลแห่งความรักนี้ในชีวิตของเรา  เราควรพัฒนาความรักนั้น และอธิษฐานขอให้ความรักของเราเจริญยิ่งๆขึ้น