เมื่อเผชิญกับความทุกข์ยากลำบาก มักจะทำอะไร ในสถานการณ์ธรรมดา เราไม่ทราบว่า เขาเป็นคนที่จะประสบความสำเร็จหรือเปล่า แต่เมื่อเขาตกในสถานการณ์ที่ยากลำบาก เราพอทราบได้ว่า เขาเป็นคนที่จะประสบความสำเร็จหรือไม่ คริสเตียนมีสองประเภท ประเภทหนึ่ง คือคริสเตียนที่กระวนกระวายเมื่อเผชิญกับความยากลำบาก อีกประเภทหนึ่ง คือคริสเตียนที่อธิษฐาน เคล็ดลับชีวิตที่ประสบความสำเร็จประการที่สาม คือ อย่า แต่ แล้ว เมื่อเราอ่าน ข้อ 6 และข้อ 7 เราพบ 3 คำนี้

1. เราต้องไม่ทุกข์ร้อนในเรื่องใดๆทั้งสิ้น (4.6 ก)
          “อย่าทุกข์ร้อนในสิ่งใดๆเลย”คำว่า “อย่าทุกข์ร้อน” แสดงให้เห็นว่า มนุษย์เรามักจะทุกข์ร้อนในสิ่งต่างๆ แม้ คริสเตียนก็ไม่ต่างกัน ถ้ามนุษย์ไม่วิตกกังวล หรือไม่กระวนกระวาย พระคัมภีร์คงไม่ได้บอกว่า “อย่าทุกข์ร้อน” ชีวิตที่เต็มไปด้วยความทุกข์ร้อนคงไม่เป็นชีวิตที่ประสบความสำเร็จ แม้ว่า มีเงินมากมาย หรือเรียนหนังสือสูง หรือหน้าตาสวย หรือมีอำนาจสูงก็ตาม คนที่ฆ่าตัวตายฆ่าตัวตายทำไม ก็เพราะว่าเขาทุกข์ใจในบางสิ่งบางอย่าง คงไม่มีใครชอบความทุกข์ร้อน แต่เราส่วนใหญ่มักจะทุกข์ร้อนใจในสิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้น จริงๆแล้ว เรื่องนั้นอาจไม่เกิดขึ้นกับเรา
          ทำไมเรามักจะทุกข์ร้อนในสิ่งต่างๆ อาจมีสาเหตุหลายอย่าง แต่สาเหตุใหญ่ที่สุด ก็คือ ความรู้สึกไม่เพียงพอ เมื่อเขารู้สึกว่า ตัวเองไม่มีความสามารถที่จะเผชิญกับสถานการณ์นั้น เขาทุกข์ใจ ถึงเวลาที่จะใช้หนี้ แต่ไม่มีเงิน ก็กระวนกระวาย นักเรียนที่จะสอบพรุ่งนี้ แต่เตรียมตัวยังไม่พร้อม ก็ทุกข์ร้อนในเรื่องสอบ ถ้าเราเผชิญกับทุกสิ่งด้วยกำลังของเราเองคนเดียว เราคงทุกข์ร้อนในทุกสิ่งทุกอย่าง แต่คริสเตียนไม่ใช่เป็นคนที่ดำเนินชีวิตด้วยตัวเองคนเดียว แต่เราดำเนินชีวิตโดยมีพระเจ้าเป็นพระบิดา ดังนั้น พระคัมภีร์บอกว่า “อย่าทุกข์ร้อนในสิ่งใดๆเลย” ทำไมเราต้องไม่ทุกข์ร้อนในสิ่งต่างๆ เพราะว่า ความทุกข์ร้อนนั้นไม่ได้มาจากพระเจ้า ผู้เผยพระวจนะเยเรมีย์ได้กล่าวไว้ว่า แผนงานของพระเจ้าสำหรับเรานั้นเป็นแผนงานเพื่อสวัสดิภาพ อนาคต และความ หวังใจ ไม่ใช่เพื่อทุกขภาพ (ยรม.29.11) ผู้เขียนสุภาษิตได้บอกว่า “พระพรของพระเจ้ากระทำให้มั่งคั่ง และพระองค์มิได้แถมความโศกเศร้าไว้ด้วย” (สภษ.10.22)
          สาเหตุอีกประการที่เราต้องไม่ทุกข์ร้อนในสิ่งใดๆเลย ก็เพราะว่าเราทำสิ่งหนึ่งสิ่งใดไม่ได้โดยความกระวนกระวายนั้น พระเยซูตรัสว่า “มีใครในพวกท่านโดยความกระวนกระวาย อาจต่อชีวิตให้ยาวออกไปอีกสักศอกหนึ่งได้หรือ” (มธ.6.27) เรากระวนกระวายมากมายเท่าไร ก็ไม่มีอะไรที่เปลี่ยนแปลงเลย

2. เราต้องทูลขอทุกเรื่องต่อพระเจ้า (4.6 ข) 
          "แต่จงทูลเรื่องความปรารถนาทุกอย่างต่อพระเจ้าด้วยการอธิษฐาน การวิงวอนกับการขอบพระคุณ” คำว่า “อย่า”นั้นเป็นคำสั่งในแง่ลบ คำสั่งในแง่บวกมักจะตามมาโดยใช้คำว่า “แต่”
           คริสเตียนเราต้องเผชิญหน้าความทุกข์ร้อนด้วยแง่บวก พูกอีกนัยหนึ่งว่า เราต้องมอบทุกสิ่งทุกอย่างไว้กับพระเจ้าโดยการอธิษฐาน และให้พระเจ้าทรงจัดการและแก้ไข ให้พระเจ้าแก้ไขดีกว่าที่เราพยายามที่จะแก้ไขด้วยกำลังของตนเอง โดยทั่วไปแล้ว มักจะเกิดความกระวนกระวายเมื่อเราพยายามจัดการและแก้ไขเรื่องต่างๆแทนพระเจ้า เมื่อเราจะทูลขอต่อพระเจ้า เราจำเป็นต้องทูลขอด้วยการอธิษฐานและการวิงวอน คำว่าการอธิษฐานกับการวิงวอนนั้นไม่ค่อยมีความแตกต่างมากนัก การอธิษฐานนั้นเป็นการทูลขอทั่วไป ส่วนการวิงวอนนั้น ได้ถูกใช้ในมุมมองเฉพาะ หมายถึงเรามีบางสิ่งบางอย่างที่ต้องการ และขอสิ่งนั้นที่เราต้องการต่อพระเจ้า
          เมื่อเราทูลขอความปรารถนาของเราต่อพระเจ้า เราจำเป็นต้องทูลขอด้วยการขอบ พระคุณ การที่เรานำปัญหาของเรามาอธิษฐานกับพระเจ้าด้วยการขอบพระคุณ หมาย ความว่า เราเชื่อมั่นว่า พระเจ้าทรงเงี่ยฟังด้วยพระกรรณของพระองค์ สดับฟังคำทูลขอของเรา และพระองค์จะทรงตอบคำอธิษฐานของเรา นี่แหละเป็นการอธิษฐานแห่งความเชื่อ และเป็นการอธิษฐานด้วยกันกับการขอบพระคุณ คนที่มีความเชื่อในพระเจ้า ไม่ทุกข์ร้อนในสิ่งใดๆเลย แต่รอคอยพระองค์และหวังในพระผู้เป็นเจ้า เพราะเขาไม่ได้เผชิญหน้ากับสิ่งต่างๆด้วยกำลังของเขาเอง แต่เผชิญหน้าด้วยพระองค์ผู้ทรงเสริมกำลัง เหมือนที่เปาโลกล่าวไว้ว่า “ข้าพเจ้าผจญทุกสิ่งได้ โดยพระองค์ผู้ทรงเสริมกำลังข้าพเจ้า” (ฟป.4.13)
          ข้าพเจ้าชอบเนื้อเพลงและร้องบ่อยๆเพลงที่มีชื่อว่า “ผู้ที่รอคอย” “พระองค์ทรงทอดพระเนตรเราเสมอ ผู้ทรงเต็มด้วยความรักมั่นคงของพระองค์ พระองค์ทรงเงี่ยฟังเราด้วยพระกรรณ ผู้ทรงเต็มล้นด้วยพระเมตตาของพระองค์ พระองค์ทรงประทานความสว่างเมื่ออยู่ในความมืด แม้เป็นความทูลคร่ำครวญเล็กน้อยพระองค์ก็ทรงตอบ ไม่ว่า ท่านจะอยู่ที่ไหนเพียรรอคอยพระองค์ และหวังในพระผู้เป็นเจ้า”

3. สันติสุขแห่งพระเจ้าจะคุ้มครองเรา (4.7)
          “แล้ว สันติสุขแห่งพระเจ้าซึ่งเกินความเข้าใจ จะคุ้มครองจิตใจและความคิดของท่านไว้ในพระเยซูคริสต์” ข้อ 7 ได้เริ่มด้วยคำว่า “แล้ว” หมายความว่า ข้อ 6 เป็นเหตุ และข้อ 7 เป็นผล เมื่อเราไม่ทุกข์ร้อนในสิ่งต่างๆ แต่อธิษฐาน วิงวอนด้วยการขอบพระคุณ เราจะพบสิ่งที่ถูกกล่าวไว้ในข้อ 7 นั่นคือ สันติสุขแห่งพระเจ้าจะคุ้มครองเรา เราจะเต็มด้วยสันติสุขของพระเจ้า ชีวิตที่เต็มด้วยสันติสุขของพระเจ้า นั่นเป็นชีวิตที่ประสบความสำเร็จ
           สันติสุขของพระเจ้าหมายถึงสันติสุขที่มาจากพระเจ้า เมื่อเราเข้าเฝ้าพระเจ้าด้วยใจหนักและโศกเศร้า พระองค์ทรงโปรดให้เรามีสันติสุขที่มาจากพระองค์ พระเยซูทรงตรัสไว้แล้วว่า “เรามอบสันติสุขไว้ให้แก่ท่านทั้งหลาย สันติสุขของเราที่ให้แก่ท่านนั้น เราให้ท่านไม่เหมือนโลกนี้ให้ อย่าให้ใจของท่านวิตก อย่ากลัวเลย” (ยน.14.27) พี่น้องต้องการสันติสุขของพระองค์หรือ จงมาหาพระองค์ด้วยการอธิษฐาน การวิงวอนกับการขอบพระคุณ 
            ของมนุษย์ เกินแผน การของมนุษย์ และเกินการนับของมนุษย์ ในสถานการณ์ที่เรามองดูด้วยมุมมองของมนุษย์แล้วเป็นไปไม่ได้ แต่สันติสุขที่มาจากพระเจ้าคุ้มครองทั้งเหตุผล อารมณ์และความตั้งใจของเรา ชีวิตของเราประสบความสุขแท้ 
          ผู้เผยพระวจนะดาเนียลเป็นคนที่ประสบสันติสุขของพระเจ้าเช่นนั้น กษัตริย์ดาริอัสได้ลงนามในหนังสือสำคัญและประกาศห้าม ไม่ให้อธิษฐานทูลขอต่อพระ หรือมนุษย์ นอกเหนือกษัตริย์ ดาเนียลก็ทราบแล้ว แต่ยังอธิษฐานและขอบพระคุณพระเจ้าวันละสามครั้งตามเคย ทำให้ท่านต้องถูกทิ้งลงในถ้ำสิงห์ แต่ไม่ได้รับอันตรายทั้งสิ้น คงนอนหลับสบายในถ้ำ ส่วนกษัตริย์ดาริอัสนั้น พระคัมภีร์บอกว่า “แล้วพระราชาก็เสด็จกลับพระราชวัง ทรงอดพระกระยาหารตลอดคืนนั้น ไม่ให้นำสิ่งบันเทิงมาหน้าพระที่ และบรรทมไม่หลับ”(ดนล.6.18)
            เปาโลกับสิลาสก็เช่นเดียวกัน ท่านทั้งสองได้ถูกจับ ถูกเฆี่ยนตี และติดคุกเพราะพระเยซูในขณะที่เดินทางไปประกาศข่าวประเสริฐครั้งที่สองที่เมืองฟีลิปปี แต่ยังถวายพระเกียรติแด่พระเจ้าโดยการอธิษฐานและการสรรเสริญพระเจ้าในกลางคืนได้ ก็เพราะสันติสุขของพระเจ้าได้คุ้มครองจิตใจของท่านทั้งสอง
          ขอเราจำไว้ให้ดีๆ สามคำในวันนี้ คือ อย่า ... แต่ ... แล้ว อย่าทุกข์ร้อนในสิ่งใดๆเลย แต่จงอธิษฐานทูลขอทุกอย่างต่อพระเจ้า แล้วสันติสุขของพระเจ้าจะคุ้มครองจิตใจและความคิดทั้งหมดของเรา นี่เป็นเคล็ดลับชีวิตที่ประสบความสำเร็จ