2 พงศาวดาร 20.1-4,20-23

“ชัยชนะเหนือความกลัว”

โดย อ.ชุรีพร แสงเพชรไพบูรณ์

         ความกลัวไม่ได้ติดเรามาโดยกำเนิด แต่ความกลัวเกิดจากความคิด ทางสมองของมนุษยฺที่คิดสร้างขึ้นมาเอง หรือเกิดจากการจินตนาการของเรา แต่ให้เรามั่นใจในฤทธิ์อำนาจแห่งชัยชนะของพระเจ้า ที่ทรงชัยชนะเหนือความกลัวทุกสิ่งของมนุษย์

           จากพระวจนะของพระเจ้าในพระธรรม 2 พงศศาวดาร 20.1-4,20-23 ได้ชี้ให้เราเห็นถึง “เคล็ดลับ” คนของพระเจ้าที่มีชัยชนะเหนือความกลัวด้วยกันอย่างน้อง 3 ประการดังนี้

เคลัดลับประการที่ 1 ต้องพึ่งพระเจ้า (3-4)

           “และเยโฮชาฟัทก็กลัว และมุ่งแสวงหาพระเจ้า และทรงประกาศให้อดอาหารทั่วยูดาห์ และยูดาห์ได้ชุมนุมกันแสวงหาความช่วยเหลือจากพระเจ้า เขาทั้งหลายพาหันมาจากหัวเมืองทั้งสิ้นแห่งยูดาห์ เพื่อแสวงหาพระเจ้า”

            คำว่า “พึ่ง” ในที่นี้ หมายถึง การพักอาศัย การพักพิง เมื่อมีคนมาทูลกษัตริย์เยโอชาฟัทว่ามีคนหมู่ใหญ่จะมาสู้รบกับกษัตริย์เยโฮชาฟัท จากเอโดม คือคนโมอับ และคนอัมโมน และคนเมอูนี กษัตริย์เยโฮชาฟัทกลัวมาก เพราะพระองค์รู้ว่ากองทัพกำลังของพระองค์ไม่สามารถที่จะต่อสู้กับกองทัพมหึมานี้ได้แน่ และพระองค์ก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไงต่อไปได้ด้วยกำลังความรู้ของพระองค์ได้ แต่สิ่งหนึ่งที่พระองค์ทำคือ ได้คิดถึงพระเจ้าก่อนเป็นอันดับแรก และขอพึ่งพระเจ้า ขอพระเจ้าช่วยประชาชนของพระองค์และประเทศชาติของพระองค์

            ในพระธรรม 2 พศด. 13:8 กล่าวว่า “นี่แหละคนอิสราเอลก็ถูกปราบปราม ในครั้งนั้น และยูดาห์ก็ชนะ เพราะเขาพึ่งพระเยโฮวาห์พระเจ้า

             ดังนั้นการพึ่งพระเจ้า เราต้องพึ่งพระเจ้าด้วยสุดจิตสุดใจของเรา พึ่งพระเจ้าเหมือนกษัตริย์เยโฮชาฟัทพึ่ง

             พี่น้องทั้งหลายเราซึ่งเป็นคนของพระเจ้าที่มีชัยชนะเหนือความกลัวที่ต้องพึ่งพระเจ้าใน “เคล็ดลับ” ประการที่ 1

1.1ด้วยการแสวงหาพระเจ้า (3-4)

           ในพระธรรมมัทธิว 6:33 กล่าวว่า “จงแสวงหาแผ่นดินของพระเจ้า และความชอบธรรมของพระองค์ก่อน แล้วพระองค์จะทรงเพิ่มเติมสิ่งทั้งปวงเหล่านี้ให้” พระเจ้าทรงได้ท้าทายเราให้แสวงหาสิ่งดีจากพระเจ้าก่อน คำว่า “แสวงหา” ในที่นี้หมายถึง การเที่ยวหา การค้นหา และการเสาะหา

            กษัตริย์เยโฮชาฟัทได้แสวงหาพระเจ้าก่อนใครอื่นใด แทนที่พระองค์น่าจะไปหาผู้ใหญ่ หาคำปรึกษาจากผู้ใหญ่ แต่ท่านได้แสวงหาพระเจ้า แสวงหนทางการแก้ไขจากพระเจ้า แสวงหาวิธีการจากพระเจ้า แสวงหาการช่วยกู้จากพระเจ้า แสวงหาอิทธิฤทธิ์การต่อสู้ของพระเจ้า กษัตริย์เยโฮชาฟัทรอคอยพระเจ้า จดจ่อที่พระเจ้า และพระองค์ได้ให้ยูดาห์ชุมนุมกันเข้ามาแสวงหาพระเจ้า หาความช่วยเหลือจากพระเจ้า ขอพระเจ้าช่วย

          ในพระธรรม ฉธบ. 4:29 กล่าวว่า “ณ ที่นั้นแหละท่านทั้งหลายจะแสวงหาพระเยโฮวาห์ พระเจ้าของท่าน ถ้าพวกท่านค้นหาพระองค์ด้วยสุดจิตสุดใจ พวกท่านจะพบพระองค์” ชนชาติอิสราเอลแสวงหาพระเจ้าและพบพระเจ้า กษัตริย์เยโฮชาฟัทแสวงหาพระเจ้าและก็พบพระเจ้า

          โยบ 5:8 “ ส่วนข้า ข้าจะแสวงหาพระเจ้าและข้าจะมอบเรื่องราวของข้ากับพระเจ้า” กษัตรริย์เยโฮชาฟัทแสวงหาพระเจ้าและมอบเรื่องความทุกข์ความกลัวให้กับพระเจ้าเหมือนโยบที่มอบเรื่องราวของตนให้กับพระเจ้า

          สดด. 105:4 “จงแสวงหาพระเจ้า และพระกำลังของพระองค์ แสวงหาพระพักตร์ของพระองค์เรื่อยไป” กษัตริย์เยโฮชาฟัทแสวงหาพระเจ้าเพื่อขอพระกำลังจากพระเจ้า และพระเจ้าประทานกำลังใจให้ว่า อย่าได้กลัวเลย เพราะกำลังทุกอย่างมาจากพระเจ้า

       พี่น้องค่ะเราแสวงหาพระเจ้า เราพบพระเจ้า เราแสวงหาพระเจ้า พระเจ้าช่วยเราจริง ยิ่งกว่านั้นสักเท่าไรที่เราต้องแสวงหาพระเจ้าด้วยการอยากรู้จักกับพระเจ้ามากยิ่งขึ้น ให้เรามุ่งแสวงหาพระเจ้าเพื่อที่เราจะได้พบพระเจ้าของเรา

1.2 ด้วยการอดอาหารอธิษฐาน

         คำว่า “อดอาหาร” นี้หมายถึง การบังคับใจตนเอง ไม่ให้กินดื่มอะไรเลย และคำว่า“อธิษฐาน” นี้ได้หมายถึง ความตั้งใจ การจดจ่อในสิ่งที่ทูลขอต่อพระเจ้า เป็นการสนทนากับพระเจ้า เป็นการขอบพระคุณพระเจ้า เป็นการสรรเสริญพระเจ้า เมื่อเอาทั้งสองคำนี้มารวมกันเป็นหนึ่ง คือ “อดอาหารอธิษฐาน” ได้ให้ความหมายว่า การเอาจริงเอาจัง หรือความจริงจังในการอธิษฐานต่อพระเจ้าในข้อที่ 3-4กล่าวว่า “และเยโฮชาฟัทก็กลัว และมุ่งแสวงหาพระเจ้า และทรงประกาศให้อดอาหารทั่วยูดาห์ และยูดาห์ได้ชุมนุมกันแสวงหาความช่วยเหลือจากพระเจ้า เขาทั้งหลายพาหันมาจากหัวเมืองทั้งสิ้นแห่งยูดาห์ เพื่อแสวงหาพระเจ้า” กษัตริย์เยโฮชาฟัทได้อดอาหารอธิษฐานทูลต่อพระเจ้าอย่างจริงจังและจริงใจของพระองค์ พระองค์ได้ประกาศให้ชนชาติยูดาห์อดอาหารอธิษฐานด้วย และทุกคนก็มาชุมนุมกันเป็นหนึ่งเดียวอธิษฐานต่อพระเจ้า กษัตริย์เยโฮชาฟัทยอมรับความอ่อนแอของพระองค์เอง และอดอาหารอธิษฐานขอพระเจ้าช่วย การอดอาหารอธิษฐานต้องอธิษฐานมาจากใจที่บริสุทธิ์ อดอาหารอธิษฐานตามน้ำพระทัยพระเจ้า อดอาหารอธิษฐานอย่างจริงใจต่อพระเจ้า อดอาหารอธิษฐานด้วยความยำเกรงพระเจ้า และอดอาหารอธิษฐานด้วยความถ่อมใจต่อพระพักตร์พระเจ้า ดังนั้นการอดอาหารอธิษฐานต้องตัดสินใจในที่ยุ่งยาก หรือเมื่อเผชิญการต่อต้านอย่างรุนแรงของซาตาน ทั้งนี้การอดอาหารอธิษฐานเป็นการแยกตัวออกมาจากธุระประจำวันเพื่อทุ่มเทจิตใจทั้งหมดให้กับสิ่งสำคัญ

2. ต้องยึดมั่นในความยิ่งใหญ่ของพระเจ้า (ข้อ 20)

            คำว่า “ยึดมั่น” ในที่นี้หมายถึงยึดถือเอาไว้ เหนี่ยวรั้งไว้

            เมื่อกษัตริย์เยโฮฃาฟัทได้รับการหนุนใจจากผู้รับใช้ของพระเจ้าว่า “อย่ากลัวเลย” และ “อย่าท้อถอย” “แต่ให้เข้าประจำที่และยืนนิ่งคอยดูชัยชนะของพระเจ้าเพื่อท่าน (ข้อ15-17) ในข้อที่ 20 “และเขาทั้งหลายได้ลุกขึ้นแต่เช้าและออกไปในถิ่นทุรกันดารถึงเทโคอา และเมื่อเขาออกไป เยโฮชาฟัทประทับยืนและตรัสว่า ยูดาห์และชาวเยรูซาเล็มเอ๋ย จงฟังข้าพเจ้า จงวางใจพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน และท่านจะตั้งมั่นคงอยู่ จงเชื่อบรรดาผู้เผยพระวจนะของพระองค์ และท่านจะสำเร็จผล” กษัตริย์เยโฮชาฟัทเปลี่ยนท่าทีจากความกลัวเป็นท่าทีแห่งความกล้าหาญเชื่อมั่นในความยิ่งใหญ่ของพระเจ้า พระองค์ไม่ได้กลัวต่อสถานการณ์ที่กำลังจะเกิดขึ้น แต่พระองค์พร้อมที่จะเผชิญกับมันด้วยพระกำลังของพระเจ้า ในพระธรรม ฟป. 4.1 กล่าวว่า “เหตุฉะนั้นพี่น้องทั้งหลายของข้าพเจ้า ผู้เป็นที่รัก เป็นที่ปรารถนา เป็นที่ยินดี และเป็นมงกุฎของข้าพเจ้า พวกที่รักของข้าพเจ้าจงยึดมั่นในองค์พระผู้เป็นเจ้าเถิด”

            พี่น้องทั้งหลายคนงานของพระเจ้าที่มีชัยชนะเหนือความกลัว ต้องยึดมั่นในความยิ่งใหญ่ของพระเจ้าใน “ลักษณะ” ประการที่ 1

2.1วางใจพระเจ้า (20 ก)

            คำว่า “วางใจ” นี้หมายถึง เชื่อใจ ไว้ใจ ในพระธรรม สดด. 21.7 กล่าวว่า “เพราะพระราชาวางใจในพระเจ้า ด้วยความรักมั่นคงของพระองค์ของผู้สูงสุด ท่านจะไม่หวั่นไหวเลย” สดด. 56.11 ในพระเจ้าข้าพระองค์วางใจอย่างปราศจากความกลัวคนจะทำอะไรแก่ข้าพระองค์ได้”

           เมื่อกษัตริย์เยโฮฃาฟัทได้รับการหนุนใจให้เข้มแข็ง กษัตริย์เยโฮชาฟัทได้ท้าทายประชาชนยูดาห์ให้วางในพระเจ้าด้วยสุดใจ เมื่อพระองค์ได้วางใจในพระเจ้า และพระองค์ก็มีความมั่นใจ มั่นคงในพระเจ้า ทำให้พระองค์กล้าในสถานการณ์ที่เลวร้ายที่เราแก้ไขไม่ได้ ให้เราวางใจพระเจ้า เพราะความกลัวที่เรากลัวนั้นไม่ได้ช่วยเราให้ได้ชัยชนะเลย มีแต่ความพ่ายแพ้

          พี่น้องทั้งหลายการวางใจพระเจ้าคือ วางใจทั้งหมดใจของเราไม่กลัวต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น แต่กล้าเผชิญต่อความจริงที่เกิดขึ้น ในพระธรรม 115.9 กล่าวว่า “อิสราเอลเอ๋ยจงวางใจในพระเจ้าเถิด พระองค์ทรงเป็นความอุปถัมภ์และเป็นโล่ของเขาทั้งหลาย” พระธรรมสภษ.3.5 กล่าวว่า “จงวางใจพระเจ้าด้วยสิ้นสุดใจของเจ้า และอย่าพึ่งพาความรอบรู้ของตนเอง”

2.2 เชื่อฟังพระวจนะ (20 ข)

         คำว่า “เชื่อฟัง” ในภาษากรีกหรือภาษาเดิม หมายถึงการยอมอยู่ใต้ การยอมเชื่อฟังทุกประการ ในภาษาอังกฤษอ่านว่า Obedience หมายถึงการทำตาม หรือการประพฤติตามคำสั่งสอน ในพระธรรม อพยพ 18.24 กล่าวว่า “โมเสสเชื่อฟังถ้อยคำของพ่อตา และทำตามที่พ่อตาแนะนำทุกประการ” และในพระธรรม 1พกษ12.24 “เหตุฉะนี้เขาจึงเชื่อฟังพระวจนะของพระเจ้า และกลับไปบ้านเสียตามพระวจนะของพระเจ้า”

        กษัตริย์เยโฮชาฟัทได้ชัยชนะเหนือความกลัว พระองค์ได้ยึดมั่นในความยิ่งใหญ่ของพระเจ้าโดยการเชื่อฟังพระวจนะของพระเจ้าและทำตามนั้น คือไม่กลัว และเข้มแข็งขึ้นในพระเจ้า และทั้งประชาชนยูดาห์ด้วยที่ได้เชื่อฟังพระวจนะของพระเจ้าร่วมกัน

        ในพระธรรม ฮบ.4.12 กล่าวว่า “เพราะว่าพระวจนะของพระเจ้านั้นไม่ตายและทรงพลานุภาพอยู่เสมอ คมยิ่งกว่าดาบสองคมใดๆ แทงทะลุกระทั่งจิตและวิญญาณตอลดข้อกระดูก และสามารถวินิจฉัยความคิดและความมุ่งหมายในใจด้วย” พระวนจะของพระเจ้ามีฤทธิ์เดชเมื่อเชื่อฟังพระวจนะของพระเจ้า สามารถพลิกผันเหตุการณ์ที่ดูเหมือนจะพ่ายแพ้ให้เป็นเหตุการณ์แห่งชัยชนะ พระวจนะของพระเจ้าได้กล่าวแล้วทำจริงและสำเร็จจริงดังที่พระเจ้าได้ตรัสนั้น ขอเพียงเราเชื่อฟังพระวจนะเท่านั้น แล้วเราจะได้รับชัยชนะเหนือความกลัว

3. ต้องนมัสการพระเจ้า (21-23 )

          คำว่า “นมัสการ และคำว่า “กราบ” ในภาษาเดิมมาจากคำเดียวกัน หมายถึง การที่คนที่มีฐานะที่ต่ำกว่าคุกเข่าแสดงความเคารพต่อผู้ที่มีฐานะที่สูงกว่า การที่มนุษย์นมัสการก็เป็นในทำนองเดียวกันด้วยมนุษย์ถ่อมลงนมัสการพระเจ้าในที่สูงสุด เพื่อถวายเกียรติแด่พระเจ้า ยำเกรงพระเจ้า ถวายความรักต่อพระเจ้า ปฐก.24.26 “ชายนั้นก็กราบลงนมัสการพระเจ้า”

         เหตุผลที่เราต้องนมัสการพระเจ้า.....

3.1เพราะพระเจ้าทรงเป็นความรัก (21)

         “และเมื่อพระองค์ได้ปรึกษากับประชาชนแล้ว พระองค์ได้ทรงแต่งตั้งบรรดาผู้ที่จะร้องเพลงถวายพระเจ้า และแต่งกายด้วยเครื่องบริสุทธิ์สรรเสริญพระองค์ ขณะเมื่อเขาเดินออกไปหน้าศัตรู และว่า จงถวายโมทนาแด่พระเจ้าเพราะความรักมั่นคงของพรองค์ดำรงอยู่เป็นนิตย์” และพระธรรม 1ยน. 4.8 กล่าวว่า “ผู้ที่ไม่รักก็ไม่รู้จักพระเจ้า เพราะว่าพระเจ้าทรงเป็นความรัก” ในภาษกรีก คำว่า “รัก” อ่านว่า “อากาเป” หมายถึง ความรักที่บริสุทธิ์ เต็มไปด้วยความหวังดี เป็นความปรารถนาดีต่อผู้อื่นโดยไม่หวังสิ่งใดตอบแทน เป็นการเสียสละเพื่อผู้อื่น ความรักแบบนี้ เราจะเห็นได้จากชีวิตของพระเยซูคริสต์ เช่นในพระธรรม ยน. 3.16 กล่าวว่า “เพราะพระเจ้าทรงรักโลกจนได้ทรงประทานพระบุตรองค์เดียวของพระองค์เพื่อทุกคนที่วางใจในพระบุตรนั้นจะไม่พินาศ แต่มีชีวิตนิรันดร์” การนมัสการพระเจ้า เพราะพระเจ้าทรงเป็นความรักพระเจ้าทรงได้ทรงสำแดงความรักของพระองค์เองเพื่อช่วยกู้ชนชาติอิสราเอลให้รอดจากมือศัตรูทั้งปวง (ปฐก.24.12) กษัตริย์เยโฮชาฟัทได้รับความรักจากพระเจ้าที่มีต่อท่าน และประชากรของท่าน เพราะพระเจ้ารักท่านและประชากรของท่าน เพราะพระเจ้าทรงเป็นความรัก พระเจ้าช่วยคนอิสราเอล เพราะพระเจ้าเป็นความรักพระองค์จึงเอาใจใส่ชนชาติของพระองค์ เพราะพระเจ้าเป็นความรัก พระองค์จึงทรงห่วงใยคนของพระองค์ เพราะพระเจ้าเป็นความรัก พระองค์จึงไม่เคยที่จะทอดทิ้งคนของพระองค์เลยสักครั้งเหตุผลที่เราต้องนมัสการพระเจ้า...

3.2 เพราะพระเจ้าทรงเป็นความรอด (22)

        “และเมื่อเขาทั้งหลายตั้งต้นการร้องเพลงสรรเสริญ พระเจ้าทรงจัดกองซุ่มคอยต่อสู้กับคนอัมโมน โมอับ และชาวภูเขาเสอีร์ ผู้ที่ได้เข้ามาต่อสู้ยูดาห์ดังนั้นเขาทั้งหลายจึงแตกพ่ายไป”

         ความรอดในพระคัมภีร์เดิม หมายถึง การปลดปล่อยหรือการช่วยให้รอดพ้นจากภยันอันตราย และโรคภัยไข้เจ็บต่างๆ เช่นพระเจ้าจะทรงช่วยชนชาติอิสราเอลให้พ้นจากการตรากตรำจากชาวอียิปต์ที่ข่มเหงชนชาติอิสราเอล (สดด.6.2) ส่วนในพระคัมภีร์ใหม่ หมายถึงการทรงไถ่ ผู้เชื่อทั้งหลายให้รอดพ้นจากโทษ บาป คือ ความตายเข้าสู่ชีวิตนิรันดร์ และสันติสุขโดยทางพระเยซูคริสต์เท่านั้น (1ธส.5.9)เพราะว่าพระเจ้าทรงเป็นความรอด และพระองค์ทรงจัดซุ่มกับคนอัมโมน คนโมอับ และชาวภูเขาเสอีร์ แทนกษัตริย์เยโฮชาฟัท และศัตรูของของกษัตริย์เยโฮชาฟัทก็พ่ายแพ้ไป และศัตรูก็เกิดการทำลายกันและกัน การช่วยกู้ให้รอดของพระเจ้าไม่ใช่เพราะเราทำดี การช่วยให้รอดของพระเจ้าไม่ใช่เพราะเราขยันหมั่นเพียร ไม่ใช่เพราะเรามีความกระตือรือร้นในพระเจ้า ไม่ใช่เพราะเราดีฝ่ายจิตวิญญาณ แต่การช่วยกู้ให้รอดของพระเจ้า เพราะพระคุณพระเจ้าที่มีต่อเรา ต่างหากที่ทรงประทานให้เราอย่างฟรีๆ ในพระธรรมเอเฟซัส 2.8-9 กล่าวว่า “ด้วยว่าซึ่งท่านทั้งหลายรอดนั้นก็รอดโดยพระคุณเพราะความเชื่อ และมิใช่โดยตัวท่านกระทำเอง แต่พระเจ้าทรงประทานให้ ความรอดนั้นจะเนื่องด้วยการกระทำก็หามิได้ เพื่อมิให้คนหนึ่งคนใดอวดได้”

         พี่น้องทั้งหลายเราจะมีชัยชนะเหนือความกลัวไม่ได้ขึ้นอยู่กับหลักจิตวิทยา ปรัชญา หรือวิถีคิดที่ชาญฉลาดใดๆ แต่การที่เราจะมีชัยชนะเหนือความกลัวได้อย่างลึกซึ้งนั้น คือ 1.เราต้องพึ่งพระเจ้า 2. เราต้องยึดมั่นในความยิ่งใหญ่ของพระเจ้า 3. เราต้องนมัสการพระเจ้า

ขอพระเจ้าช่วยเหลือเรามีคำหนึ่งกล่าวว่า “ถ้ามนุษย์ไม่ลืมพระเจ้าเสียก่อน เขาก็คงจะไม่ต้องกลัวมนุษย์ด้วยกัน ถ้ามนุษย์กลัวพระเจ้า มนุษย์ก็คงไม่ต้องกลัวมนุษย์”

         เหตุฉะนั้นความเข้มแข็งคนโมอับและคนอัมโมนมุ่งสู่การสู้รบ จึงก่อให้เกิดการพ่ายแพ้ แต่ความอ่อนแอและความกลัวของกษัตริย์เยโฮชาฟัทมุ่งแสวงหาพระเจ้า จึงก่อให้เกิด “ชัยชนะเหนือความกลัว”

           ขอพระเจ้าอวยพรทุกท่าน