ฟีลิปปี 2.12-18

ชีวิตคริสเตียนที่ส่องสว่าง

 

25 กันยายน 2005

 

       คนทั่วไปชอบคำว่า “ความสำเร็จ” แต่คงไม่ชอบคำว่า “ความล้มเหลว”   พี่น้องได้ประสบความสำเร็จไหม   อยากจะประสบความสำเร็จไหม  ผู้ที่ประสบความสำเร็จแท้ คือผู้ที่ประสบความสำเร็จในการทำหน้าที่ของตน  อะไรเป็นหน้าที่ของคริสเตียนเรา   พระเยซูได้ตรัสไว้แล้ว เมื่อพระองค์ทรงเทศนาบนภูเขาว่า “ท่านทั้งหลายเป็นความสว่างของโลก ... จงส่องสว่างแก่คนทั้งปวง เพื่อว่าเมื่อเขาได้เห็นความดีที่ท่านทำ เขาจะได้สรรเสริญพระบิดาของท่าน ผู้ทรงอยู่ในสวรรค์” (มธ.5.14-16)   นี่คือหน้าที่ของคริสเตียน 

            พระคัมภีร์อีกตอนหนึ่งก็กล่าวไว้ว่า “กลางคืนล่วงไปมากแล้ว และรุ่งเช้าก็ใกล้เข้ามา เราจงเลิกการกระทำของความมืด และจงสวมเครื่องอาวุธของความสว่าง เราจงประพฤติตัวให้เหมาะสมกับเวลากลางวัน...” (รม.13.12-13ก)

            เมื่ออาจารย์เปาโลได้บรรยายถึงแบบอย่างของพระเยซูคริสต์เรื่องความถ่อมใจลงแล้ว เปาโลได้หนุนใจคริสเตียนให้ดำเนินชีวิตที่ส่องสว่าง   เพราะว่าพระเยซูทรงเป็นความสว่างของโลก ผู้ที่จะติดตามพระเยซูผู้ทรงถ่อมพระทัย ควรส่องสว่างดังที่พระองค์ส่องสว่างแก่คนทั้งปวง  ดังนั้นให้เราดูว่า ชีวิตที่ส่องสว่างแก่คนอื่นนั้นเป็นอย่างไร

 

1.     เป็นชีวิตที่ได้รับการชำระตัวให้บริสุทธิ์มากยิ่งขึ้น (2.12-13)

        ก.    คริสเตียนควรดำเนินชีวิตเพื่อให้ได้ความรอดด้วยความเกรงกลัวและตัวสั่น (12)

                เปาโลเป็นคนแรกที่นำข่าวประเสริฐของพระเยซูมาประกาศกับชาวฟีลิปปี  ดังนั้น สมาชิกของคริสตจักรฟีลิปปีรักอาจารย์เปาโลมากจนได้เชื่อฟังถ้อยคำของเปาโลอย่างสม่ำเสมอ   เปาโลได้ให้พวกเขาระลึกถึงการเชื่อฟังของเขาตลอดเวลาที่ผ่านมา แล้วสั่งเรื่องใหม่แก่คริสเตียนชาวฟีลิปปีว่า “จงอุตสาห์ประพฤติ เพื่อให้ได้ความรอด”

                คำว่า “เพื่อให้ได้ความรอด”นั้น คงไม่ได้หมายความว่า “จงกระทำเพื่อความรอด หรือ เพื่อจะได้รับความรอด”  เพราะว่าสมาชิกของคริสตจักรฟีลิปปีเป็นคนที่ได้รับความรอดแล้ว   ไม่มีใครจะรอดได้โดยการกระทำของตนเอง แต่รอดโดยพระคุณเพราะความเชื่อ และมิใช่โดยตัวเรากระทำเอง แต่พระเจ้าทรงประทานให้เป็นของขวัญของพระเจ้า (อฟ.2.8-9)

                คำว่า “เพื่อให้ได้ความรอด”นั้น หมายความว่า “จงสำแดงความรอดที่ได้รับแล้วในการดำเนินชีวิต”  พูดอีกนัยหนึ่ง คือ การชำระตัวให้บริสุทธิ์   ความรอดของเรานั้นมีสามด้าน คือ ในอดีต ในปัจจุบัน และในอนาคต   พระวจนะของพระเจ้าตอนนี้ กำลังพูดถึงความรอดในปัจจุบัน  เราได้รับความรอดในอดีตเมื่อเราได้รับเชื่อในพระเยซู แต่อันนั้นไม่ใช่เป็นจุดจบ แต่เพียงเป็นจุดเริ่มต้น  ผู้ที่ได้รับความรอดแล้ว จำเป็นต้องดำเนินชีวิตตามพระลักษณะพระฉายของพระเยซูคริสต์ คือ ดำเนินชีวิตอย่างพระเยซูมากยิ่งขึ้นอย่างต่อเนื่อง  

                คริสเตียนควรสำแดงความรอดของตนในการดำเนินชีวิตด้วยใจที่เกรงกลัวและตัวสั่น   คำว่า ด้วยความเกรงกลัวและตัวสั่นนั้น พูดถึงท่าทีแห่งการดำเนินชีวิตของคริสเตียน  เมื่อเรามีความสัมพันธ์กับพี่น้องคริสเตียนด้วยกันก็ดี หรือกับคนที่ยังไม่ได้เป็นคริสเตียนก็ดี  ควรกระทำด้วยใจที่ระมัดระวัง และด้วยท่าทีที่จะเป็นกลิ่นหอมของพระคริสต์

        ข.    คริสเตียนควรดำเนินชีวิตเพื่อให้ได้ความรอดด้วยความช่วยเหลือของพระเจ้า (13)

                สมาชิกของคริสตจักรฟีลิปปีไม่ได้แสดงความรอดในชีวิตของตนด้วยกำลังของตนเอง   แต่พระเจ้าพระวิญญาณบริสุทธิ์ผู้ทรงสถิตในชีวิตของเขาช่วยเขาเสมอ   การที่เขาแสดงความเชื่อภายในให้เห็นภายนอกและนำไปปฎิบัติในชีวิตของเขานั้นเป็นไปได้ ไม่ใช้โดยความพยายามของเขา แต่โดยความช่วยเหลือของพระวิญญาณบริสุทธิ์  ข้อ 13 ได้กล่าวว่า “เพราะว่าพระเจ้าเป็นผู้ทรงกระทำกิจอยู่ภายในท่าน ให้ท่านมีใจปรารถนา ทั้งให้ประพฤติตามชอบพระทัยของพระองค์”

                พระวิญญาณบริสุทธิ์ผู้ทรงสถิตอยู่ในเราทรงช่วยเราอยู่เสมอ  ฉะนั้นเราต้องเชื่อฟังการทรงนำของพระวิญญาณบริสุทธิ์อย่างเต็มที่   เมื่อเป็นเช่นนั้นแล้ว น้ำพระทัยของพระเจ้าทรงปรากฎขึ้นในชีวิตของเราได้

 

2.     ชีวิตคริสเตียนที่ส่องสว่างนั้นเป็นชีวิตที่ไม่มีการบ่นและการทุ่มเถียงกัน (2.14-15)

        ก.    คริสเตียนต้องไม่บ่นและไม่ทุ่มเถียงกัน (14)  “จงทำสิ่งสารพัดโดยปราศจากการบ่นและการทุ่มเถียงกัน”

                การบ่น คือ สภาพที่ความไม่พอใจภายในถูกแสดงออกมาภายนอก  และการทุ่มเถียง ก็คือ สภาพที่ถกเถียงและเสนอความไม่เห็นด้วย   ตัวอย่างที่ดี คืออิสราเอลในถิ่นทุรกันดาร มีแต่การบ่นและการทุ่มเถียงกัน อาจารย์เปาโลได้เตือนคริสเตียนชาวโครินธ์ว่า “อย่าให้เราบ่นเหมือนอย่างที่บางคนในพวกเขา(อิสราเอล)ได้บ่นนั้น แล้วก็ต้องพินาศ..” (1คร.10.10)    ชีวิตของเราต้องไม่มีการบ่นและการทุ่มเถียงกัน เพราะสิ่งนั้นเป็นท่าทีแห่งการไม่เชื่อ และเป็นการต่อต้านพระเจ้า  

        ข.    มีจุดประสงค์สองประการที่ต้องไม่มีการบ่นและการทุ่มเถียงกัน (15)  “เพื่อท่านทั้งหลายจะไม่ถูกติเตียนและไม่มีความผิด เป็นบุตรที่ปราศจากตำหนิของพระเจ้าในท่ามกลางพงศ์พันธุ์ที่คดโกงและวิปลาส ท่านปรากฎในหมู่พวกเขาดุจความสว่างต่างๆในโลก”

                ประการแรก เพื่อจะไม่มีตำหนิในท่ามกลางพงศ์พันธุ์ที่คดโกงและวิปลาส   โลกนี้กำลังอยู่ใต้การปกครองของซาตาน ฉะนั้นมุ่งหาความสนุกสนาน  เพศสัมพันธ์  ชื่อเสียง และวัตถุนิยม  แต่สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่เป็นเรื่องสำหรับคริสเตียน ชีวิตคริสเตียนต้องไม่มีตำหนิ คือต้องไม่มีสิ่งใดสิ่งหนึ่งถูกติเตียน  ชีวิตคริสเตียนต้องไม่มีความผิด คือไม่มีสิ่งอื่นเจือปน 

                ประการที่สอง เพื่อจะปรากฎดุจดวงสว่างในโลกที่ทรยศ  โลกนี้เต็มไปด้วยความมืด  เมื่อเราดำเนินชีวิตที่ไม่ถูกติเตียนและไม่มีความผิด เราจะเป็นเหมือนดุจดวงสว่างที่ส่องแสงสว่างโลกที่เต็มไปด้วยความมืด

                ถ้าจะไล่ความมืดให้ออกไปพ้น เราต้องการความสว่างขนาดไหน  นั่นคือขนาดเล็กที่สุด   ให้เรามองดูรอบๆของเรา   ความมืดฝ่ายวิญญาณมีอยู่ที่ไหนบ้าง  เราต้องไล่ความมืดฝ่ายซิญญาณให้ออกไปพ้น   สามารถที่จะไล่ความมืดด้วยความสว่างขนาดเล็กๆได้ฉันใด ก็สามารถไล่ความมืดฝ่ายวิญญาณความสว่างขนาดเล็กที่ได้สะท้อนความสว่างของพระเยซูได้ฉันนั้น   พระเยซูต้องการให้เราส่องความสว่างที่ได้สะท้อนความสว่างของพระเยซูเช่นนั้น   เราสามารถที่จะทำหน้าที่แห่งความสว่างนี้ได้โดยการดำเนินชีวิตตามพระเยซูทีละก้าวอย่างต่อเนื่อง

    

3.     ชีวิตคริสเตียนที่ส่องสว่างนั้นเป็นชีวิตที่ให้ความชื่นชมยินดีแก่คนอื่น  (2.16-18)

        ชีวิตที่ส่องสว่างของคริสเตียนชาวฟีลิปปีเป็นพยานหลักฐานที่ว่าการรับใช้ของเปาโลนั้นมิได้ไร้ประโยชน์ และทำให้เปาโลชื่นชมยินดีและภูมิใจมาก  ข้อที่ 16 บอกว่า “จงยึดมั่นในพระวาทะแห่งชีวิต เพื่อข้าพเจ้าจะมีที่อวดในวันของพระคริสต์ว่า ข้าพเจ้าไม่ได้วิ่งเปล่าๆ และไม่ได้ทำงานโดยเปล่าประโยชน์”   

        เปาโลได้เดินทางไปถึงเมืองฟีลิปปี และประกาศข่าวประเสริฐแก่ชาวฟีลิปปี   การที่ประกาศที่เมืองฟีลิปปีก็ไม่ง่าย มีความยากลำบากด้วย   ครั้งหนึ่ง เปาโลได้พบกับทาสสาวที่มีหมอผีเข้าสิง เปาโลได้ขับไล่ผีให้ออกจากหญิงคนนั้น ทำให้เจ้านายของหญิงคนนั้นหมดหวังที่จะได้เงิน จึงได้ฟ้องเปาโลกับสิลาสให้จำไว้ในคุก  ถึงอย่างไรก็ตาม ถ้าคริสเตียนชาวฟีลิปปีได้ดำเนินชีวิตที่ส่องสว่าง เปาโลดีใจ และถือว่า ไม่ได้วิ่งเปล่าๆ และไม่ได้ไร้ประโยชน์                 

        เมื่อเป็นเช่นนั้นแล้ว เปาโลก็ยินดีที่จะเสียสละชีวิตของตนเองเพื่อคริสเตียนที่ส่องสว่างอยู่เสมอ  ข้อ 17 บอกว่า “ถึงแม้ว่า ข้าพเจ้าต้องถูกเทลง เพื่อให้ครบเครื่องบูชาแห่งความเชื่อของท่านทั้งหลาย ข้าพเจ้าก็ยังจะยินดีและชื่นชมร่วมกับท่านด้วย”  

        ตามประเพณีของคนยิว เมื่อเขาถวายเครื่องบูชา รายการสุดท้ายที่ทำให้ครบเครื่องบูชานั้น คือเทน้ำองุ่นลงไป และเปาโลยินดีที่จะเป็นอย่างนั้น  ชีวิตของคริสเตียนชาวฟีลิปปีเป็นเครื่องบูชาหลักที่จะถวายแด่พระเจ้า และเปาโลอยากให้ชีวิตของพวกเขาเป็นเครื่องบูชาที่ครบบริบูรณ์แด่พระเจ้า  เปาโลจึงยินดีที่จะเสียสละชีวิตของตนเป็นการเทลงน้ำองุ่นเพื่อพวกเขา  หมายความว่า ถ้าความเชื่อของคริสเตียนชาวฟีลิปปีเป็นเอก และเปาโลเป็นรอง  เปาโลก็ยังชื่นชมยินดี  

        ชีวิตคริสเตียนควรเป็นเช่นนั้น   ถ้าเราจะส่องสว่างโลกแห่งความมืด เราจำเป็นต้องเสียสละตนเอง   ให้เราคิดดูเทียน  เมื่อตนเองถูกไหม้แล้ว ความสว่างจะถูกส่องออกไปได้   ถ้าไม่มีความเสียสละของตน ความสว่างของพระคริสต์จะไม่ปรากฎขึ้น  ดังนั้น เราจำเป็นต้องเสียสละตนเอง แต่ไม่น่าประกาศให้คนอื่นๆทราบ

       

        เราควรดำเนินชีวิตอย่าง   เราควรดำเนินชีวิตที่ส่องสว่างแก่โลกแห่งความมืด   ชีวิตที่ส่องสว่างนั้นเป็นชีวิตที่ได้รับการชำระตัวให้บริสุทธิ์มากยิ่งขึ้น  เป็นชีวิตที่ไม่มีการบ่นและการทุ่มเถียงกัน และเป็นชีวิตที่ให้ความชื่นชมยินดีแก่คนอื่น  พระเยซูได้ทรงเทศนาว่า “จงส่องสว่างแก่คนทั้งปวง เพื่อว่าเมื่อเขาได้เห็นความดีที่ท่านทำ เขาจะได้สรรเสริญพระบิดาของท่าน ผู้ทรงอยู่ในสวรรค์”   ดังนั้น เราจำเป็นต้องส่องสว่างแก่คนทั้งปวง  คนทั้งปวงรวมถึงใครบ้าง  ก่อนอื่น คือครอบครัวที่ยังไม่เป็นคริสเตียน ต่อมา เป็นเพื่อนและเพื่อนบ้านที่ยังไม่เป็นคริสเตียน   เราจะส่องสว่างแก่คนเหล่านี้อย่างไร   ก็โดยการทำความดี  แล้วอะไรเกิดขึ้น ผลที่ตามมาก็คือ คนเหล่านั้น จะได้สรรเสริญพระบิดาของท่าน ผู้ทรงอยู่ในสวรรค์  ก็หมายถึงคนที่ยังไม่เป็นคริสเตียนจะเป็นคริสเตียนเพราะเรา   คนเหล่านี้จะเป็นคริสเตียนหรือไม่ ก็ขึ้นอยู่กับชีวิตของเราเอง  ให้เราส่องสว่างของพระคริสต์แก่คนทั้งปวง   นี่คือหน้าที่ของเรา  ขอพระเจ้าทรงอวยพรพี่น้องทุกคนให้ประสบความสำเร็จโดยการส่องสว่างแก่คนทั้งปวง